రన్నింగులో నా శక్తి సామర్థ్యాలు నాకు తెలిసిన రోజు

ఇంతకుముందే చెప్పినట్టు నేను చిన్నప్పటినుండి కష్టమైన పనులు చేసి పెరిగి ఉండటం వల్ల, మరియు సహజమైన నా బక్కపలుచని మరియు ఎతైన శరీరాకృతి వల్ల నేను బాగానే పరుగెత్తేవాడ్ని. అయితే నా శరీరం దూరపు పరుగుకు బాగా అనువుగా ఉందని నాకు ట్రైనింగ్ మొదలైన కొద్దినెలలకు  మొదటిసారి తెలిసింది. మాకు వారానికి ఒకసారి యూనిఫారంతో, భుజాన చెక్క తుపాకీతో. వీపుపై 5 కిలోల బరువుతో 3.2 కి.మీ. పరుగు పందెం ఉండేది. వీపుపై 5 కిలోల బరువు కోసం ఇటుక ముక్కలు వేస్కునేవాళ్ళం. పరుగెడుతున్నపుడు అవి వీపుపై ఎగిరెగిరి పడుతూ బాగా నొప్పిగా, ఇబ్బందిగా ఉండేది. అంతకు ముందు కొద్ది వారాలుగా జరుగుతున్న ఆ పరుగులో నేను పాల్గొంటున్నా, ఎపుడూ ఫస్టు రాలేదు. నేను సామర్థ్యం మేరకు బాగానే పరుగెత్తినా చివర్లో స్లోగా పరుగెత్తేవాడ్ని. దానికి ఒక సహేతుకమైన కారణం లేకపోలేదు. అదేమిటంటే--

           మా విభాగంలో, నా పక్కనే మా జిల్లాకు చెంది ఒక గిరిజన ట్రైనీ ఉండే వాడు. అతన్ని మా విభాగం వాళ్ళంతా "మామ" అని పిలిచేవాళ్ళం. ఆటను పొట్టిగా ఉంది, ధృడంగా ఉండేవాడు. అతను NCC -C సర్టిఫికేట్ పొందిన వ్యక్తి. అతను నాతో "మనం బాగా కష్టపడి ట్రైనింగ్ చేస్తే, బాగా మెరిట్ ఉన్నవాళ్ళని "గ్రేహౌండ్స్" లోకి తీస్కుంటారు, మళ్ళీ మనం నక్సల్ డ్యూటీలు చేయాల్సి వస్తుంది. కాబట్టి మరీ ఎక్కువగా మెరిట్ తెచ్చుకోవద్దురా" అని ఎపుడూ నా పక్కనే ఉంటూ హెచ్చరించేవాడు. దాంతో నేను పరుగు పందెం లో స్లోగానే పరుగెత్తే వాడ్ని. మా విభాగంలో బాగా ధృడంగా, బలిష్టంగా ఉండే మెదక్ కు చెందిన ట్రైనీ ఎపుడూ ఫస్టు వస్తుండేవాడు. ఆ విధంగా నేను నా మిత్రుడు "మామ" గాడి సలహాపై నాలో వేగంగా పరుగెత్తే సామర్థ్యం  ఉన్నా  నెమ్మదిగా పరుగెత్తేవాడ్ని. ట్రైనింగ్ సరిగా చేయని బద్దకస్తులని "మకరా" అని పిలిచేవాళ్ళు, కానీ నేను ఆ విధంగా కాదు. "మామ" గాడు మాత్రం నిజంగా "మకరా" లాగానే ప్రవర్తించే వాడు. చిన్నప్పటి నుండి ఒళ్ళు దాచుకోనివ్వని నా తత్త్వం నన్ను అపుడపుడూ హెచ్చరిస్తుండేది.

          కొద్ది నెలల తర్వాత ఒక రోజు మాకు 3.2 కి.మీ. పరుగు పందెం పెట్టారు. ఆ రోజు "మామ" గాడు ఆరోగ్యం బాగాలేక రూములోనే ఉన్నాడు. పరుగు మొదలయ్యాక నేను వేగంగానే పరుగెత్తాను. ఎపుడూ ఫస్టు వచ్చే మెదక్ ట్రైనీతో పాటు నేనూ వేగంగా పరుగెత్తి, చివర్లో అతన్ని క్రాస్ చేసి ఫస్టు వచ్చాను. దాంతో అందరూ "ఎపుడూ వెనక ఉండే వీడు ఈ రోజు ఫస్టు ఎలా వచ్చాడా అని'' ఆశ్చర్యపోయారు. నాకూ నా పూర్తి సామర్థ్యం అపుడే తెలిసింది. కానీ ఆ ఆనందం కొద్దిసేపే, ఎందుకంటే రూముకు రాగానే "మామ" గాడు "ఏరా గ్రేహౌండ్స్ కు వెళ్ళాలని ఉందా? ఈ రోజు రన్నింగ్ లో ఫస్టు వచ్చావంట!" అని బెదిరించాడు. దాంతో మళ్ళీ ఎపుడూ ఆవేశపడి వేగంగా పరుగెత్తకూడదని నిర్ణయించుకున్నాను. అయితే "మామ" గాడు చెప్పినట్టే  నేను పరుగు చివరి వరకు ముందు ఉన్నా, చివర్లో "మామ" గాడితో పాటు వెనకే వచ్చేవాడ్ని. వాడు చెప్పినట్టే ట్రైనింగ్ అయ్యాక మెదక్ ట్రైనీ గ్రేహౌండ్స్  కు సెలెక్ట్ కావటం, నేను సెలెక్ట్ కాకపోవటంతో వాడు చెప్పింది నా మంచికేనేమో అనిపించింది. అయితే "మామ" గాడు నన్ను ట్రైనింగ్ లో ఇంకా ఏ విధంగా ప్రభావితం చేసాడో, నాకు మంచి జరిగిందా, చెడు జరిగిందా అనేది మళ్ళీ చూద్దాం. 

(పోలీసు కూడా మనలానే ఒక మనిషి, మనలోనుండే అతను పోలీసుగా ఎంపికై భాద్యతలు నిర్వహిస్తున్నాడు అంతే)

----నేను ఒక క్రమంలో నా అనుభవాలన్నీ చెబుదామని అనుకుంటున్నా, ప్రత్యేకంగా ఏదైనా విషయంలో  నా సలహాలు లేదా నా స్పందన కావాలంటే policestory333@gmail.com కు email చేయగలరని మనవి.

----మిగిలిన వివరాలు తదుపరి పోస్టులో చెప్తానండీ.
                                                                                      --కృతజ్ఞతలతో.